با از دست دادن دندانها و لزوم بهره بردن از دندانهای مصنوعی درمان پروتزی در دندانپزشکی رایج گردیده است. گاهی در بیماران با بی دندانی کامل از پروتزهای ثابت روی ایمپلنت دندان استفاده می شود. در مواردی که از ایمپلنت استفاده می شود بایستی حداقل برای ثبات پروتز ۶ عدد ایمپلنت استفاده شود چون ساپورت پروتز توسط ایمپلنت انجام می شود.
در درمان پروتزی با ایمپلنت دندان معمولا دو نوع پروتز ثابت متکی بر ایمپلنت استفاده می شود.
پروتز ثابت سمان شوند :
در موقعیتی که ارتفاع تاج کمتر از ۱۵ میلی متر است، مورد استفاده قرار می گیرند زیرا در مواقعی که ارتفاع تاج بیشتر از ۱۵ میلیمتر باشد احتمال دباند شدن سمان در اثر افزایش وزن پروتز است.
پروتز هیبرید :
زمانیکه ارتفاع تاج ۱۵ میلیمتر یا بیشتر است از پروتز هیبریدی با فریم فلزی استفاده میشود. پروتز هیبریدی با پیچ به ایمپلنت متصل میشود.
مزایای پروتز ثابت متکی بر ایمپلنت:
- افزایش اعتماد به نفس وحس روانی بهتر
- بهبود قدرت تکلم
- تجمع غذایی کمتر در پروتز دندان
- بهبود قدرت جویدن و تغذیه
- نیاز به تعمیر و نگهداری کمتر پروتز
- طول عمر بیشتر پروتز دندان
- جوان سازی و عمل کرد بهتر عضله های صورت که منجر به لیفت پوست صورت و شفافیت پوست می گردد
معایب پروتز ثابت متکی بر ایمپلنت :
- هزینه بالا به سبب استفاده از ایمپلنت
- نبودن ساپورت فلنج لبیالی در پروتز
- رعایت بهداشت با ایمپلنت مشکل تر ونیاز به توجه بیشتر است.